A broken plate

ช่วงนี้ทำของแตกหลายอย่าง เมื่อวานก็ทำแจกันแก้วตกแตก วันนี้ก็ทำจานแตกตอนจะกินข้าวเช้า 

จานใบนี้รักด้วย แพงด้วย มันคือ spode italian white blue มาจากอังกฤษ เสียใจนะ แตกเป็นสองส่วนเลย

มีคนบอกว่าติดกาวแล้วเอากลับมาโชว์สิ ก็คงทำได้แต่ยังไงมันก็คงไม่เหมือนเดิม มันแตกไปแล้วนะ 

ความรู้สึกคนเรามันก็คงเป็นแบบเดียวกันแหละ เสียใจทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนั้น

เราอยากจะให้มันจบ พอเถอะ 

เราจะคืนทุกอย่าง แต่ก็ไม่รู้สิ คืนไปแล้วมันอาจจะไม่จบ แต่นิสัยเราอะ เราไม่ชอบให้ใครมาว่าเรา ทุกวันนี้เราไม่ได้ใช้แล้ว. ซื้อใหม่หมดแล้ว คืนไปก็ดี เค้าจะได้รู้ว่าที่เราใช้มันไม่ใช่ของเค้า 

แต่จริงแหละ ทำทำไม ให้มันจบไปดิ ทำไปก็เหมือนยังคงวนเวียนอยู่ พอเถอะ จบไปได้ละ

SB

141006 @ iP in R

What goes around comes back around

เราว่าอย่าทำตัวแบบที่เราไม่ชอบใส่คนอื่น

และถึงแม้ว่าคนอื่นทำตัวแบบที่เราไม่ชอบใส่เรา

ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องลดตัวลงไปทำตัวเยี่ยงนั้นคืน

ไม่ได้ก๊อปมาจากไหน คิดเองนี่แหละ :)

Cheers! Keep walking

Hi Seum,

I bought you hydrangea... one of your favorite flowers :)
For another step of your life...
And for the next things that coming to your life too :)
Smiling to yourself much and facing it.

Dont think too much.....

Lot of love ♡

My self

Can you please respect my privacy

"Can you please respect my privacy..."

phrase นี้ มาจากเพลงของลินด์เซย์ โลฮานนะ ถ้าจำไม่ผิด
เราพูดถึงเรื่อง privacy โดนไม่ได้หมายถึงงานของกสทช ที่อยากไปแต่ไม่ได้ไปนะ
มันคือเรื่องของ personal space หรืออะไรๆก็ตามอะ

การที่เรารู้จักกับคนคนหนึ่ง เราจะเซตไว้แล้วว่าเขาเป็นใครอยู่ในส่วนไหน
มีการ access ส่วนไดได้บ้าง (นี่ยังกับการท่ากำหนดบัตรรักษาความปลอดภัยเบอร์ 1,2,3,4,5,6,7 เลย)
ใช่ แล้วคนเหล่านั้นก็จะมีอำนาจที่จะเข้าถึงในเขตพื้นที่ต่างๆที่ตัวเองได้รับการ authorized อะ
แต่ถ้ามีคนพยายามจะล่วงล้ำ หรือบุกรุกพื้นที่อื่นๆ เราก็ย่อมทำการยึดบัตรคืนนะ

แค่นั้นจริงๆ เราว่าเคารพสิทธิ์ตรงนี้จะดีกว่าถ้าอยากรู้จักกันหรือเป็นเพื่อนกัน
อย่าแปลกใจถ้าเราจะ protect tweet หรือ privatizing instagram อานะ ;)

Wake up at mid night

ตื่นขึ้นมาตอนเกือบเที่ยงคืนแล้วก็ตาสว่างมาจนตอนนี้ นอนไม่หลับแล้วอะ
แต่ไม่รู้จะทำอะไรดีเลยมาเขียนบลอคดีกว่า
จากที่ตั้งใจแล้วว่าจะบลอคให้ได้ทุกวัน ก็ทำไม่สำเร็จซักที เง้อออ

เลยไม่รู้จะเอายังไงดีแต่คิดว่าคงไม่นอนแล้ว อาจจะไปซักผ้าแทน
แล้วทำตามความคิดประหลาดที่ผุดมาเมื่อวานคือเดี๋ยวซักตี 5
จะขับรถออกไปทานข้าวเช้าที่ถูกและดี อยากกินเซตอาหารเช้า
แต่โจ๊กแลนด์มาร์คก็น่ากินนะ นี่แหละนะ ดวงคนจะอ้วน 55555

แต่ช่วงนี้การกินก็เปลี่ยนไปนะ เราเปลี่ยนมากินมังวันเสาร์ตรงวันเกิดแล้ว
เพราะเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ออกไปไหนวันเสาร์ แล้ววันช่วงวีคเดย์ก็ทานปกติ
กินข้าวเช้าเป็นข้าวเหนียวหมู+ตับผัดเค็มๆ
ข้าวเที่ยงกินปกติแล้วก็ไม่ได้กินข้าวเย็น ไม่ค่อยหิวนะ

อาทิตย์หน้าก็ตั้งใจว่าจะกลับมาออกกำลังกายละ
ก็คงวิ่งในทรีตมิลที่คอนโดแหละ วันละ30-60นาที
แต่ไม่รู้จะทำได้หรือป่าวเพราะต้องไปทำงานเช้าอยู่
ไม่เหมือนสมัยทำงานที่เก่าที่เข้างาน 9-10 โมงเช้า
โดยเราก็ตื่น7โมงเล่นฟิตเนสถึง8.30 แล้วใปอาบน้ำไปทำงาน ชีวิตดีนะ สดชื่น
แต่เดี๋ยวนี้ย้ายมาทำงานในเมือง
ต้องตื่น5.30-6โมงเช้าเพื่อที่จะรีบไปบริษัทให้ถึงก่อน8โมง
วันดีคืนดีรถติดที่ถนนนางลิ้นจี่ แทบจะร้อง เคยสายมาแล้วด้วย แง่งงงงง

ซึ่งตอนนี้ตี2 แล้ว เล็งเห็นแล้วว่าไม่นอนน่าจะดีกว่านะ เก็บห้อง
ซักผ้าเลยละกัน สู้!

Life on a whole new scale: Introducing my long Journey... ATC's Life

ตั้งหัวข้อนี้มา ไม่มีอะไรนะ ไม่เกี่ยวอะไรกับโฆษณาของ Korean Air ด้วยอิอิช่วงนี้คนตั้งอะไรๆแบบนี้เยอะ เอะอะก็ ATC life, ATC's life ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนในรุ่น Fast track 22 เองหรือเพื่อนที่อยู่รุ่น 21 ซึ่งต้องเรียกว่าว่ารุ่นพี่นะ หลายคนอัพรูปลง instragram หรือ facebook เองก็ตามก็ใช้ชื่อนี้

อืมก็คงงั้น เพราะชีวิตเอทีซีได้เริ่มต้นแล้ว สำหรับเรา
เราว่ายังต้องมีอะไรอีกหลายอย่างที่ต้องปรับตัว เรียนหนัก อ่านหนังสือหนัก เตรียมสอบตลอดเวลา
บางทีเราก็ต้องการให้คนรอบข้างเราเข้าใจเราจริงๆนะ เราอาจจะเปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว แต่เข้าใจเราเหอะ

เราก็เลยอยากจะแชร์เรื่องราวชีวิตเอทีซีให้ฟัง เพราะจริงๆแล้วเชื่อว่าต้องมีหลายคนอยากรู้
เพราะเราว่าอาชีพนี้คนก็อยากเป็นนะ มีรุ่นน้องมาถามก็เยอะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังละกัน :)

I just set the title of this post while thinking about what is the suitable name to suit it :) Nothing to link with Korean Air Worldwide campaign last year.
I randomly saw people around me set their status or title to the phrase "ATC's Life"... my classmates in ATC fast track class 22 or my university friend who study in class 21... ease to see on their facebook or instagram...

I think so... it means that my ATC's life start now!
So many things that I must try to fit with it because I choose it.
Study hard, spend time on reading book and reviewing for exam... that why I need people around me understand me.
I might changed even I didn't recognize by myself too... all I need just understand in me...

So... I want to blog some ATC experience to whom it may need to know about it.
Stay tune to read story about my ATC's life from my blog :)

PS. Appreciated that someone can correcting english structure in my article :)

When everything set

Hi, long time no see

I want to push my self to write more. Yes! In English lol

But I think my English wasn't so good.

Poor structure!

I called it "Pat-phong English" ? But I respected the ways that pat pong girls tried to speak English. It isn't correct in structure, pronunciation or vocabularies but they have much confident to talk and foreigner can understand in their sentence.

Btw, I quit my job at AirAsia to discover a new thing in Aerothai. Yes, state enterprise officer that provided Air traffic control service. That's cool, isn't it?

Now I'm in probation, my task is studying Air Traffic Services intensive course. I left education things behind since I graduated 2 years ago. It's hard to back to much number of book, reviewing for exam, putting my self to reading for hours.

Course that I must to study is about to learn everything that I have study in whole my bachelor degree about aviation but in 3 months at aerothai!

I saw some status from my classmates that they tired and confuse that they're on right place or not?

I'm thinking about my self too!

Its good that you have got the great chance... Many people jealous in you...

Why don't you keep trying? You passes the recuitment process which is has many steps to complete. But you have passed!!!

Keep trying! Walk together :)

Ps. Appreciated that someone can correcting english structure in my article :)

มังสวิรัต

วันนี้กินมัง ไม่กินเนื้อสัตว์
จริงๆก็ไม่ได้มีอะไรยากเลยนะ
มื้อแรกของวันตื่นมาเลยกินนมกล้วยกับแกงกระหรี่ผักที่ทำไว้ตอนวันเสาร์ อร่อยยยยยย
แกงกระหรี่ผักก็ทำเหมือนปกติ เออใส่เนื้อวัวหับหมูด้วย แต่ตักแบ่งเก็บไว้เฉพาะผัก

เราเป็นคนกินมังเขี่ยไง เขี่ยออกได้ก็จบ หรือแบบอาหารตามสั่งก็จะสั่งแบบที่อยากกินแต่ไม่ใส่เนื้อสัตว์เช่น ผักพริกเผาผักรวม สุกี้แห้งไม่ใส่เนื้อสัตว์ไรแบบนี้ ไม่ถึงขั้นต้องกินเต้าหู้นั่นโน่นนี่อ่ะ

ทางสายกลางย่อมดีกว่าเสมอเหมือนพระพุทธเจ้าบอกนะ แล้วแบบกินทุกวันจันทร์ แต่ไม่ได้กินตรงวันเกิด
เพราะเกิดวันเสารืถ้ากินตรงวันเกิดจริงชีวิตลำบาก วันเสาร์เป็นวันพักผ่อน คนนั้นคนนี้ชวนกินตลอด
ก็เลยถือว่า 1 วันในอาทิตย์ไม่กินเนื้อสัตว์ก็ง่ายดี เช่นวันนี้กินวันอังคารเพราะเมื่อวานหิวมาก ถ้าหามังกินตอนเย็นคงเป็นลมก่อนเหอๆๆ

จริงๆกินมาตั้งแต่เรียนปี 2 แต่เลิกกินตอนทำงานที่แอร์เอเชียเพราะว่ากิ่งแก้วหากินลำบาก เลยทำให้ตามใจปากจนอ้วนหุ่นพังเช่นทุกวันนี้ ปีนี้กลับมากินใหม่เพราะชงด้วยแหละ แล้วก็ออกจากงานละด้วย

คุณลองกินดูสิครับ มันไม่ได้มีอะไรยากเลยนะ

May Mission

เดือนพฤษภาคมแล้ว มีอะไรมากมายที่ต้องทำและอยากทำ
- เปลี่ยนแรมให้น้องแมค
- ต้องโดน copic ให้ได้
- เก็บของที่อพาร์ทเม้นให้เสร็จ
- ดูฟูก
- ดูรายละเอียดทีวี
- แยกเสื้อผ้าที่ไม่ได้ใส่ เตรียมแจกจ่าย/บริจาค
- ทำ chocolate nama
- ดูเครื่องเสียง/dock
- จดจำนองคอนโด
- หา tour operator ไปพม่า
และอื่นๆอีกมากมาย ทำไมเยอะงี้อ่ะ หาเรื่องใช้เงินทั้งนั้น อะซบ v_v