สิ่งที่หายไป สิ่งที่มี และสิ่งที่กำลังจะมา

ช่วงนี้ชีวิตก็ยังดำเนินไปตามปกติ
ความขี้เกียจก็ยังคงครอบงำชีวิตอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไป แต่มันก็ยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ตัวเองฮึดสู้ที่จะทำอะไรๆมากมาย

อาจจะเป็นเพราะเราเชื่อในสิ่งสิ่งหนึ่งอว่า "อย่าไปร้องขออะไรจากคนอื่น หากเราไม่เคยคิดที่จะให้ก่อน"
มันจึงทำให้เราทุ่มเทไปแบบนี้ มันไม่เหนื่อยนะ อย่างน้อยก็มีความสุขที่ได้ทำ
ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วผลของมันจะออกมาแบบไหนเราก็โอเคยอมรับมันได้ เพราะอย่างน้อยระหว่างที่เราลงทุนลงแรงไป
มันก็มีความสุขตอบแทนเหมือนการลงทุนได้ดอกเบี้ยปันผลถึงแม้สุดท้ายแล้วเงินก้อนจะไม่ได้ แต่เราก็มีความสุขกับเงินปันผลเหล่านั้น

เหมือนพี่รักบอกพี่ทอว่า "ทำไมเราจะต้องไปคำนึงถึงอนาคตล่ะเราใช้เวลาที่มีทุกวันนี้ก้าวเดินไปพร้อมกันอย่างมีความสุขไม่ดีกว่าเหรอ"
ทุกครั้งที่นึกถึงประโยคนี้มันทำให้ตาเราเยิ้มๆเหมือนน้ำตาจะเอ่อได้อยู่ทุกครั้งไป

เราอยู่กับปัจจุบันมันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดนะ ไม่ว่ากรณีไหน
ถ้าหากเรายังจมอยู่กับอดีตจนละเลยคนที่อยู่กับเราในปัจจุบันไป
หรือจะมองหาอนาคตจนมองข้ามคนปัจจุบันไป
มันก็อาจจะเสียดายบางสิ่งที่ดีๆไปก็ได้

แต่สิ่งหนึ่งที่เราเชื่ออยู่เสมอคือความรักมันไม่มีผิดถูกนะ
ที่คนทั่วไปมองว่ามันผิดหรือมันถูกก็เพราะคนเหล่านั้นใช้บรรทัดฐานของตัวเองมอง
คนนึงอาจจะว่าผิดในขณะที่อีกคนเห็นว่าถูกก็มีเยอะแยะไป

ดังนั้นเราก็ควรปล่อยให้สิ่งเรานี้มันดำเนินไปตามไดนามิคของมันจะดีกว่า
หากไปควบคุมหรือพยายามอะไรกับมันมากเรานั่นแหละจะเป็นทุกข์เอง

"วันนี้ผมมีความสุขจัง"